Coś w kontekście przymusowego czytelnictwa w UK. Obowiązkiem dziecka jest
czytanie codzienne, to element pracy domowej cotygodniowej, prowadzą
specjalne reading records, w których notują, co i kiedy przeczytały, czy
im się podobało, czego się nauczyły i takie tam...
W domu mamy aktualnie ok. 1000 książek. Przychodzi dziś w południe pan robotnik (Albania) dziś i od progu w salonie go zatkało.
Pan Robotnik (PR): Ale tu książek!!!
Ja (MrsK): Eee, to część tego, co mamy. Drugie tyle, jak nie więcej, jest
u dziewczyn w pokojach plus jeszcze w pudłach część stoi, bo nie było
kiedy rozpakować...
PR: To straaasznie dużo!!!
MrsK: Wie pan,
wyjeżdżając z Polski zostawiłam 5 tysięcy książek. Te, które są tutaj,
to tylko to, co mi się udało zgromadzić w ciągu jednego roku od
przyjazdu...
Z opadem szczęki pan poszedł dłubać w
kaloryferach. Taka dzielnica po prostu. Posiadanie książek (innych niż
Koran) jest tu dziwowiskiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz